Wprowadzona przez nas NIEINWAZYJNA TECHNOLOGIA USUWANIA OSADÓW ORGANICZNYCH z dna zbiorników wodnych, polega na równomiernym, precyzyjnym zbieraniu zalegających osadów przy pomocy pływających maszyn typu Refuler, o głębokości wydobycia do 4 m, z jednoczesnym zasysaniem i transportem urobku magistralą na odległość do 500m od miejsca wydobycia. Stosowana technologia eliminuje również możliwość powstawania uszkodzeń struktury dna właściwego stanowiącego często warstwę wodoszczelną akwenu (dotyczy zbiorników z hydroizolacją dna).
Wydobycie osadów odbywa się precyzyjnie, bez powstawania niekontrolowanych przegłębień oraz nieodmulonych stref, jak również bez niepożądanego wzniecania i przemieszczania poszczególnych frakcji wzburzonych osadów, co jest zjawiskiem powszechnym przy użyciu koparek czy też wykorzystywanych najczęściej refulerów dedykowanych głównie do poboru kruszyw mineralnych. Porównawczo przy zastosowaniu tradycyjnych metod refulacyjnych powtórna sedymentacja wznieconych, a co za tym idzie nie wydobytych osadów w odmulanym akwenie wynosi do 30% zakładanej masy wydobycia.
Deponacja wydobywanych osadów dennych transportowanych magistralą wykonaną z rur odbywa się na terenie pola refulacyjnego lub bezpośrednio w mobilnych deponatorach zlokalizowanych poza obszarem akwenu, gdzie następuje proces ich odwadniania z jednoczesnym zwrotem odzyskanej wody do akwenu.
